er zijn zo van die dagen

Er zijn zo van die dagen dat we eigenlijk niets anders doen dan het project. Zoals de maandag wanneer we hoofdzakelijk bezig zijn met het voorbereiden. Of de dinsdag dat we in de ochtend een sapje gaan drinken, rustig naar de spelletjes gaan, die dan iets minder rustig verlopen, een iets langere tussenperiode om dan vervolgens naar Emperatriz te stappen wel rustig-niet zo rustige- spelletjes te spelen en dan in de avond naar de cena te gaan bij de familie.

Gelukkig zijn er van die dagen, want iedere dag iets gaan doen en de toerist hier uithangen, lijkt me gewoon veel te vermoeiend en na een tijd veel saaier dan hier deel uit te maken van deze gemeenschap en iedere dag je eigen steentje bij te dragen, maar dan op een eigen(wijze) manier.

Als alles dan toch voorbereid is, kunnen er natuurlijk wel extra activiteiten vanaf. Zoals de toerist uithangen in Tlaquepaque en lekker gaan ontbijten.

                                           
                                   This is what happens when i need to pose for a picture:

  Het is wel een straat met een mooi uitzicht als je aan het shoppen bent:

Om zo even de niet-typische-typische toerist uit te hangen: 
Normaal doe je dit als typische toerist:

 of dit: 

of dit:  Bij de typische afbeelding van een Mexicaan!

En dat op ne voormiddag. In de namiddag gaven Jeroen en ik ons eerste lesje, jawel voor de klas. Het bewijs:

                            
                          Met een papel in de hand lopen we door gans het land...

Het eerste lesje ging over het dierenrijk. Welke diertjes horen in welke groep en welke eigenschappen hebben die. Om het nadien goed in te oefenen hebben we een prachtig kwartet gemaakt, dat moeilijk was om uit te leggen maar gemakkelijk om te spelen.

Om af te sluiten een sfeerbeeldje uit Artesanos met uitzicht op de berg van Lomas:

Que te vaya bien!

xx