La Fiesta - Let's cranck it up!

How old would you be if you didn't know how old you are? - Satchel Paige

Feliz cumpliaños Tio Cuco! Uitgenodigd zijn voor de verjaardag van nonkel Cuco is ook steeds gezellig. Hoewel ik zo goed als iedere woensdag Doña Luz en familia bezoek, was deze woensdag specialer. Ook dochter Vero en man was aanwezig met hun drie kindjes, er was lekker eten, speciale taart, een fijne sfeer, veel gebabbel ed.

Speeking of cake... Zou je mij geloven als ik zeg dat er in GDL een kerk staat dat lijkt op een trouwtaart, Euhm?

 Ok het is geen heel heldere foto, maar wat wil je, twas donker en ik moest snel zijn. Het is van een christelijke tak, maar welk geloof juist heb ik het raden naar, maar misschien als al onze kerken er zo uitzagen dat we allemaal het licht zouden zien, whahaha... Ik weet ze zeggen dat je niet mag lachen met geloof, maar is niet alles een reden om te lachen als het je er een gelukkiger en gezonder persoon van wordt?

En wat deed ik in dat deel van de stad, wel er was eens een Engelse leerkracht in GDL die er niets beter op gevonden had om een groep op te richten die activiteiten doen terwijl ze Engels aan het oefenen zijn. Tja, als je geen Spaans kunt in een Spaanssprekend land ga je op zoek naar mensen die een taal kunnen die je gemeenschappelijk hebt, ENGELS you are my lifesaver. Want als je wilt weten, ik denk niet dat er iets beter is dan deze groep. Leuke mensen, leuke dingen om te doen en leuke gesprekken. Deze bewuste avond was bij deze persoon thuis, pizza, piña colada, karaoke, muziek en een woordspelletje. Gewoon een gezellige avond met gezellige mensen. Ik heb echter toch maar een onheldere foto genomen want ik weet niet of de mensen het leuk zouden vinden om herkenbaar op mijn blog te staan.

Na een heeeeel korte nacht, zijnde een paar uurtjes slecht slapen had ik besloten om toch niet direct naar mijn bedde te gaan, maar richting Zapopan. In Zapopan ligt Bosque Colomos.  Een gigantisch groot park/bos in het midden van een grote stad. Ik was niet de enige persoon die dacht om op deze zondag naar dit park te gaan, ontelbare joggers, groepen voor een BBQ, yoga uitvoerende mensen, schilders, wandelaars, kinderen en nog veel meer verzamelde zich hier in dit park. Hier zijn nog enkele sfeerbeelden:

 Guadalajara Guadalajara, je bent de ziel van de provincie (denk ik dat dit moet betekenen).

 Dit was een plaats waar kindjes konden knutselen. Zo schattig en mooi gedaan en zo artistiek!

 een groep die yoga deed, je had er ook martial arts, schilderen en veel meer.

   De Japanse tuin

   Dicht bij de dieren!

Na een beetje gelezen te hebben op het enige rustige stukje bos en door de drukte had ik al snel genoeg van het bos. Op naar het centrum. Weet je daar is het ook druk, maar in een stad maakt dat gezellig druk, in een park is dat overdruk.

En de stad waren er nog een aantal dingetjes op de to-do lijst. Zoals het regionaal museum van GDL bezoeken dat ik in een vorige reisverhaal wel al besproken had omdat het daar beter in paste en omdat ik toch nog serieus achterstond met het schrijven van de blogs. Wat ik wel nog moest doen was bakkerij Danes vinden, bij deze GEVONDEN!

 Een bakkerij met specialiteiten van over heel de wereld, of dat was me toch gezegd. Ik had mijn verwachtingen hoog gesteld, en kwam dan ook iets teleurgesteld terug omdat ik echt wel hoge verwachtingen had. Niet tegenstaande waren twee van de drie lekkernijen ook echt super lekker. Als ik er nog eens zou langskomen, wees maar zeker dat ik terug iets meeneem!

En als laatste op mijn uitstapje op zondag had je nog deze manifestatie tegen het dierenleed op het grote plein in GDL Centro.

Op naar huis, waar ik voor een keer een weekendje alleen thuis was, Jeroen had een uitstapje naar Colima gepland. Dus die zondagavond en maandag heb ik vooral geprofiteerd van me niet schuldig te moeten voelen als ik te lang op de laptop zit en van de privacy die je dan eindelijk hebt. Dexter seizoen 8, ik wacht!

           If the sky clears up the mountains become more bright to us. Welkcome to my home!

"Sometimes the hardest part isn't letting go but rather learning to start over." - Nicole Sobon